در سال های جوانی، قهوه با جوشاندن گیلاس قهوه درست می شد. امروزه، این روند کمی دقیق تر و طولانی تر شده است:
مرحله 1:
کاشت دانه های قهوه فرآوری نشده کاشته می شوند و به گیاه قهوه تبدیل می شوند. به طور متوسط بین سه تا چهار سال طول می کشد تا درختی که تازه کاشته شده است، گیلاس قهوه تولید کند.
مرحله 2:
برداشت گیلاس های قهوه جوان سبز هستند اما زمانی که برای برداشت آماده می شوند قرمز روشن می شوند. گیلاس را می توان با دست یا ماشین چید. برداشت یک بار در سال انجام می شود.
مرحله 3:
فرآوری، تخمیر، خشک کردن دانه های قهوه دارای رطوبت بالایی هستند و برای رسیدن به رطوبت ایده آل 11 درصد نیاز به خشک کردن دارند. دو روش برای پردازش و خشک کردن لوبیا وجود دارد. روش خشک یک فرآیند چهار هفته ای است که در آن گیلاس قهوه به طور طبیعی در آفتاب خشک می شود. گیلاس به طور یکنواخت روی سطحی پراکنده می شود که لایه های پوست هنوز به آن چسبیده است (پالپ، موسیلاژ و پوست). گیلاس ها اغلب با چنگک زدن یا چرخاندن برای اطمینان از خشک شدن یکنواخت می شوند.
روش خشک شامل برداشتن پوست گیلاس قهوه قبل از خشک کردن نیست، اما روش مرطوب این کار را انجام می دهد. در طی روش مرطوب، پالپ از گیلاس قهوه جدا می شود و دانه های قهوه را با پوست کاغذی که هنوز چسبیده است آشکار می کند. لوبیاها نیز تا دو روز در یک مخزن تخمیر پر از آب خیس می شوند تا موسیلاژ به طور طبیعی حل شود. تخمیر - که در قهوه های تخصصی رایج است - قند موجود در موسیلاژ را تجزیه می کند تا طعم و بوی دانه های قهوه را تقویت کند. پس از تکمیل این فرآیند، لوبیاها را آبکشی کرده و یا در آفتاب یا ماشین خشک می کنند.
مرحله 4:
آسیاب کردن یک دستگاه پوسته کن، پوست قهوه های فرآوری شده خشک و باقی مانده پوست را از قهوه های فرآوری شده مرطوب جدا می کند. سپس لوبیاها بر اساس اندازه و وزن طبقه بندی و دسته بندی می شوند و از نظر عیوب بررسی می شوند. دانه های قهوه معیوب با دستگاه یا دست پاک می شوند. پس از آسیاب کردن، به دانه های قهوه "قهوه سبز" می گویند.
مرحله 5:
بو دادن این فرآیند دانه های قهوه سبز را به دانه های قهوه ای قهوه ای تبدیل می کند. قهوه در حدود 550 درجه فارنهایت برشته می شود.
مرحله 6:
آسیاب کردن این فرآیند یک دانه قهوه را به تفاله قهوه تبدیل می کند و سپس به یک فنجان قهوه دم می شود.
درباره این سایت